Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta
Jeśli tracisz bliskiego człowieka
nigdy nie mów nikomu, że rozumiesz
jeśli świadkiem straty nie jesteś
jeśli straty na swej duszy nie odczułeś
Dziwnie los rozdaje swe karty
oto człowiek był i już go nie ma
chwilę później pojawia się inny
tu paradoks - o tym samym imieniu
Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta
Nie potrafię powiedzieć, co czujesz
domniemanie nie wystarcza w istocie
czas od wschodu do zachodu Słońca
w rozmyślaniu nad tym, co jest słuszne
Przyzywając dziś więc proste chwile
wiedząc, że przypadek ma coś w sobie
z Boga
umiej uszanować czas jego odejścia
czuwając w ciszy nad kobietą w zadumie
Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta.
Internetowa cela to powieść obyczajowa o bólach przeszłości, o magii zaklętej w teraźniejszości i o przyszłości,
która budowana na gruzach historii i tajemnic, wcale nie zdaje się być taka pewna…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz