czwartek, 21 lutego 2019

#wierszemczyprozą No. 02


Dziś chciałbym podzielić się pierwszym, choć z całą pewnością nie ostatnim tekstem piosenki. Tekstem, który czeka na Twoją muzykę, interpretację, vocal. Swego czasu dla relaksu napisałem ten i kilka innych. Życzę miłego odbioru.

Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
                                   szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta

Jeśli tracisz bliskiego człowieka
nigdy nie mów nikomu, że rozumiesz
jeśli świadkiem straty nie jesteś
jeśli straty na swej duszy nie odczułeś

Dziwnie los rozdaje swe karty
oto człowiek był i już go nie ma
chwilę później pojawia się inny
tu paradoks - o tym samym imieniu

Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
                                   szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta

Nie potrafię powiedzieć, co czujesz
domniemanie nie wystarcza w istocie
czas od wschodu do zachodu Słońca
w rozmyślaniu nad tym, co jest słuszne

Przyzywając dziś więc proste chwile
wiedząc, że przypadek ma coś w sobie
                                   z Boga
umiej uszanować czas jego odejścia
czuwając w ciszy nad kobietą w zadumie

Nauczeni przyzywać po imieniu
proste chwile, w których dotykamy
                                   szczęścia
jakże często tak niewiele potrzeba
by przywołać uśmiech na jej usta.

Brak komentarzy: