Babcia Gandzia (2012)

Dosyć niedawno stałem przed repertuarem kinowym i miałem dylemat, czy wybrać nową, polską komedię Wkręceni, czy też nie mówiącą mi zbyt wiele francuską komedię Babcia Gandzia. Co prawda, miałem pewną świadomość francuskiej produkcji jednak dałem się wkręcić Wkręconym i nadal tego żałuję.

Nie żałuję jednak niesamowitej przygody z francuską komedią wyjątkowo wysokich lotów. Nie bez powodu konfrontuję dwa filmy z tego samego gatunku, gdyż polscy twórcy powinni brać lekcje od swoich francuskich kolegów, jak się robi dobre kino. Bo komedia, dobra komedia to przede wszystkim pomysł, taki, który chwyci i taki, który bawi. A Babcia Gandzia bawi od pierwszej do ostatniej minuty.

Paulette po śmierci męża cierpi strasznie i nie może odżałować utraty cukierni, którą przerobiono na japońską restaurację. Dzięki temu jest zła, podła i wredna dla wszystkich wokół. Nie ma pieniędzy, komornik czyści jej mieszkanie. Jednym słowem, dramat.

Pachnące nowością No. 16

Pachnące nowością pojawiły się swego czasu w zupełnie innym miejscu, choć w tej samej formie. Teraz powracam z nimi tutaj w tej właśnie postaci dzieląc się notką wydawniczą zanim sam będę miał w przyszłości okazję poznać ją bliżej.  

 

Zło czai się w głębi lasu...

Mirka wyjeżdża do mazurskich Trzcinic, by napisać cykl artykułów reklamowych na temat nowo otwartego ośrodka wypoczynkowego. Służbowy wyjazd jest pretekstem do ucieczki przed koszmarnym sekretem sprzed lat. Na miejscu poznaje grupę studentów, którzy tropią tajemnicę prastarego grobowca. Nowi znajomi wciągają Mirkę w świat demonicznych legend, które mieszają się z rzeczywistością. Pewnego wieczoru wchodzą we czworo do lasu. Wraca tylko ona. Bez wspomnień. Co stało się̨ tamtej nocy w cieniu otoczonego mroczną legendą grobowca, ukrytego w gąszczu drzew? 

Co jest prawdą, a co jedynie urojeniem?

 

Premiera wydawnicza: 12 lipca 2023
Paulina Cedlerska, Od ognia piekielnego, Skarpa Warszawska, 2023