który graficznie zyskał bardzo przyjemny kształt.
Przebiegamy
między kroplami marzeń
bojąc się zamoczyć głowę,
omijamy kałuże szczęścia
by nie wpaść, butów nie zmoczyć,
nie poczuć się radośnie
a jednak tylko wtedy,
gdy ciało całe mokre,
gdy chwilę po letniej burzy
na boso po trawie chodzimy
nowe wstępuje w nas życie
zbyt rzadko uśmiechamy się do siebie,
zbyt rzadko pozdrawiamy uśmiechem
drugiego człowieka, a przecież
to tak niewiele, a przecież
to tak dużo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz